Yine bir "..."im bu gün...
Yine yüzümde dertsiz, tasasız ve boş bakışlar fışkırmakta; beni görenler böyle düşünüyormuş. Hani insanlar birbirlerinin aynasıydı, hani hiçbir şey gözlerden saklanamazdı, hani Dostlar her şeyini görürdü...
Oysa ben aynaya baktığımda aynı yüzü göremiyorum. Acaba ben mi yanlış görüyordum kendimi aynada yoksa Dostlarım mı!!! Ya da Onlar benim Dostlarım mı değil!!!
Ki benim içimde haykırmaya yüz tutmuş cümleler var, ki bu cümleler arasında kiminin yüzüne tükürecek kadar nefretle terbiyelenmiş, ki bu cümleler kiminin yüzüne kusarcasına Sitemlerle yoğrulmuş, ki bu cümleler gözlerimden akacak iki damla göz yaşını esirgeyecek kadar Cimri, ki bu cümleler !!!
ki bu cümleler artık çok oldular, artık beni kırmıyorlar ; Artık İncitiyorlar.
Artık!!! Artıklar umurumda değil...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder